HMS „Victorious” był brytyjskim lotniskowcem, który służył w Royal Navy podczas II Wojny Światowej i długo po jej zakończeniu, stanowiąc ważny element brytyjskiej potęgi morskiej. Został zwodowany w 1939 roku i wszedł do służby w 1941 roku, jako część klasy Illustrious, która była znana z wprowadzenia opancerzonego pokładu lotniczego, co zwiększało odporność okrętów na ataki z powietrza.
W czasie II Wojny Światowej, „Victorious” brał udział w wielu kluczowych operacjach, w tym w osłonie konwojów, atakach na niemieckie pancerniki, takie jak „Bismarck” w 1941 roku, oraz w działaniach na Morzu Śródziemnym i na Dalekim Wschodzie. Jego samoloty pokładowe przyczyniły się do wielu ważnych zwycięstw alianckich, demonstrując strategiczne znaczenie lotnictwa morskiego.
Po zakończeniu wojny, HMS „Victorious” został poddany znacznym modernizacjom, aby dostosować go do zmieniających się wymagań w zakresie lotnictwa morskiego, w tym adaptacji do odrzutowców. Te modernizacje pozwoliły mu pozostać w służbie operacyjnej przez kolejne dekady, uczestnicząc w różnych działaniach Royal Navy, w tym w kryzysie sueskim w 1956 roku.
„Victorious” służył aż do początku lat 60., kiedy to został wycofany ze służby i ostatecznie złomowany. Jego długa i różnorodna kariera operacyjna sprawia, że jest uznawany za jeden z bardziej znaczących i wszechstronnych brytyjskich lotniskowców XX wieku. Jego wkład w operacje morskie podczas II Wojny Światowej i w okresie powojennym, a także jego zdolność do adaptacji do nowych technologii i wymagań taktycznych, pozostają ważną częścią historii brytyjskiej marynarki wojennej.