HMS „Hermes” był brytyjskim lotniskowcem, który odgrywał znaczącą rolę w historii marynarki wojennej, będąc uważanym za pierwszy na świecie lotniskowiec zbudowany od podstaw do tej roli. Jego projektowanie rozpoczęło się pod koniec I Wojny Światowej, a do służby w Royal Navy wszedł w 1924 roku. Jego konstrukcja i funkcjonalność miały duży wpływ na rozwój przyszłych lotniskowców, ustalając pewne standardy dla tej klasy okrętów.
„Hermes” był stosunkowo małym okrętem według dzisiejszych standardów, ale jego projekt uwzględniał wiele innowacji, w tym pełnometrażowy pokład lotniczy i hangar dla samolotów. W czasie swojej służby przeszedł szereg modernizacji, które miały na celu dostosowanie go do zmieniających się wymagań operacyjnych. Okręt był wykorzystywany głównie do działań patrolowych i ćwiczeń w okresie międzywojennym oraz na początkowych etapach II Wojny Światowej.
Podczas II Wojny Światowej „Hermes” brał udział w wielu operacjach, w tym w działaniach na Oceanie Indyjskim. Niestety, 9 kwietnia 1942 roku, został zatopiony przez japońskie samoloty bombowe w pobliżu Cejlonu (obecnie Sri Lanka) w jednym z ataków, które podkreśliły rosnącą dominację lotnictwa w wojnie na morzu. Strata „Hermesa” była uderzeniem dla Royal Navy, ale również podkreśliła strategiczne znaczenie lotniskowców w nowoczesnej wojnie morskiej.
HMS „Hermes” jest pamiętany nie tylko za swoją służbę i poświęcenie załogi, ale również jako ważny krok w ewolucji lotniskowców, mający długotrwały wpływ na projektowanie i wykorzystanie tych okrętów w marynarkach wojennych na całym świecie. Jego dziedzictwo jako prekursora w klasie lotniskowców jest uznawane i czczone do dziś.