Messerschmitt Me410 został opracowany jako ciężki myśliwiec, ale później pełnił kilka ról, takich jak nocny myśliwiec, niszczyciel bombowców i samolot zwiadowczy. Wchodząc do służby dwa lata później niż planowano, w 1943 roku, jako następca Me210, samolot ten posiadał kilka charakterystycznych cech, w tym podwójne działko.
Me410 był zasadniczo rozwinięciem modelu 210, z wydłużonym kadłubem, zmienionymi skrzydłami i mocniejszymi silnikami. Choć Me410 osiągał dobre wyniki, wszedł do służby zbyt późno, by wywrzeć wpływ na przebieg wojny i wkrótce został zdegradowany do roli samolotu rozpoznawczego.
Messerschmitt Me410 jest bez wątpienia jednym z najbardziej imponująco wyglądających samolotów II wojny światowej, ostatecznym wcieleniem niemieckiej fascynacji koncepcją ciężkiego myśliwca Zerstörer.
Dziś na całym świecie można znaleźć tylko jeden kompletny egzemplarz Messerschmitta Me410, jeden z cennych zabytków lotnictwa utrzymywanych przez Royal Air Force Museum w Midlands RAF Cosford, ten sam samolot, który Airfix zeskanował na początku tego ekscytującego nowego projektu narzędzi modelarskich.
Chociaż Me410 był doskonałym i niezwykle silnie uzbrojonym samolotem, nie mógł odpowiednio bronić się przed najnowszymi jednosilnikowymi myśliwcami alianckimi. Nie mogły się równać z najnowszymi Spitfire'ami, Tempestami i P-51D Mustangami, a gdy dowódcy USAAF uwolnili swoje myśliwce od obowiązków ochrony bombowców i pozwolili im polować na Luftwaffe, wszelka przewaga ciężko uzbrojonych Me410 została skutecznie zanegowana, a jeśli zostały złapane w celownik alianckich myśliwców, prawdopodobnie nie przeżyły spotkania.
Produkcja Messerschmittów Me410 zakończyła się w sierpniu 1944 roku, kiedy to linie produkcyjne zostały przestawione na produkcję jednosilnikowych myśliwców Messerschmitt Bf 109G do zadań obrony domowej, jednak na tym etapie wojny sprawy wyglądały już raczej daremnie dla walczącej Luftwaffe.