Eduard 11163 HIND E Limited edition 1/48

Eduard 11163 HIND E Limited edition 1/48

Plastikowy model samolotu do sklejania. Zestaw modelarski nie zawiera kleju ani farb.

Mil Mi-24 (kod NATO: Hind) był  ciężkim śmigłowcem bojowym produkcji radzieckiej o konstrukcji w pełni metalowej półskorupowej, z podwoziem chowanym, w układzie klasycznym z wirnikiem nośnym i śmigłem ogonowym na belce . Napęd zapewniał dwa silniki turbowałowe TW-3-177MT różnych modeli o mocy 2200 KM każdy. Oblot pierwszego prototypu miał miejsce we wrześniu 1969 roku, a produkcja seryjna trwała od 1970 do 1983 roku. Głównym impulsem do opracowania Mi-24 były nowe założenia taktyczno – operacyjne Armii Radzieckiej, która w działaniach ofensywnych zaczęła pod koniec lat 60. XX wieku kłaść ogromny nacisk na wykorzystanie szturmowych śmigłowców bojowych. Pierwotnie nieźle w tej roli sprawdzał się Mi-8, jednak bazując na jego podzespołach postanowiono na stworzenie śmigłowca potężnie uzbrojonego, szybszego oraz wciąż mogącego przewieź do 8-10 żołnierzy desantu. Tak narodził się Mi-24 – maszyna na swój sposób rewolucyjna, unikalna w swej koncepcji i w chwili wprowadzenia do służby (początek lat 70. XX wieku) deklasująca wszelkie konstrukcje zachodnie. Stworzono bardzo wiele modernizacji wersji podstawowej (Mi-24). Pierwszą chronologicznie była wersja Mi-24A,w której polepszono ergonomię maszyny oraz dodano mocniejsze silniki. Później opracowano model Mi-24D, który cechował się innym kształtem kabiny już w układzie tandemowym oraz innym ułożeniem śmigła ogonowego. Powstała też wersja eksportowa o nazwie Mi-35. Bardzo udany Mi-24 był szeroko eksportowany do krajów Układu Warszawskiego, ale też np. Libii czy Etiopii. Śmigłowce Mi-24 wzięły udział w licznych konfliktach zbrojnych, m.in.: w toku interwencji wietnamskiej w Kambodży, ale przede wszystkim w wojnie w Afganistanie (1979-1989), gdzie Mi-24 stały się „koniem roboczym” wojsk radzieckich, cechując się przy tym wysoką skutecznością. Mudżahedini śmigłowcom Mi-24 nadali przydomek „diabelski rydwan”.

he Mil Mi-24 (Russian: Миль Ми-24; NATO reporting name: Hind) is a large helicopter gunship, attack helicopter and low-capacity troop transport with room for eight passengers. It is produced by Mil Moscow Helicopter Plant and has been operated since 1972 by the Soviet Air Force and its successors, along with 48 other nations. In NATO circles, the export versions, Mi-25 and Mi-35, are denoted with a letter suffix as "Hind D" and "Hind E". Soviet pilots called the Mi-24 the "flying tank" (Russian: летающий танк, romanized: letayushchiy tank), a term used historically with the famous World War II Soviet Il-2 Shturmovik armored ground attack aircraft. More common unofficial nicknames were "Galina" (or "Galya"), "Crocodile" (Russian: Крокодил, romanized: Krokodil), due to the helicopter's camouflage scheme, and "Drinking Glass" (Russian: Стакан, romanized: Stakan), because of the flat glass plates that surround earlier Mi-24 variants' cockpits.