HK Models 01E036 B-25J Mitchell Strafing Babes 1/32

HK Models 01E036 B-25J Mitchell Strafing Babes 1/32

Plastikowy model do sklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

North American B-25 Mitchell – średni bombowiec amerykański z okresu II wojny światowej. Zaprojektowany w 1939 roku. Używany jako bombowiec horyzontalny, ale istniały też zmodyfikowane wersje, uzbrojone w rakiety 127 mm i 14 karabinów maszynowych kalibru 12,7 mm, a nawet działo 75 mm, wykorzystywane do nalotów z lotu koszącego, w szczególności przeciw żegludze. Eskadra tych samolotów dokonała pierwszego nalotu na Tokio w 1942 roku, startując z lotniskowca. Pierwszy samolot typowo bombowy startujący z lotniskowca. Dostarczany również dla Związku Radzieckiego, jako zobowiązanie wynikające z umowy Lend-Lease i używany tam również po wojnie (kod NATO Bank); po raz pierwszy użyty przez ZSRR pod Stalingradem.
B-25J
Ostatnią i wyprodukowaną w największej liczbie egzemplarzy była wersja B-25J. Samoloty te pozbawiono mało praktycznego dla lotników działa 75 mm. Część maszyn otrzymała przeszklone przedziały dziobowe z dwoma karabinami 12,7 mm – jednym stale zamocowanym i jednym obsługiwanym przez załogę. Pozostałe samoloty miały osiem nieruchomych karabinów maszynowych strzelających do przodu. Napęd zapewniały dwa silniki Pratt & Whitney R-2600-29 o układzie cylindrów w kształcie podwójnej gwiazdy. Zbudowano 4390 samolotów tej wersji, wszystkie w Kansas City. Standardowe uzbrojenie B-25J stanowiły: jeden ruchomy karabin maszynowy firmy Colt-Browning kal. 7,62 mm (lub 7,91 mm) obsługiwany przez przedniego strzelca/bombardiera, dwa karabiny maszynowe firmy Colt-Browning kal. 12 mm umieszczone w górnej wieżyczce strzeleckiej obsługiwane przez górnego strzelca, po jednym ruchomym karabinie maszynowym kal. 7,62 mm (lub 7,91 mm) umieszczonym na prawym i lewym stanowisku strzeleckim obsługiwanym przez prawego/lewego strzelca, dwa km-y kal. 12,7 mm umieszczone na tylnym stanowisku strzeleckim obsługiwane przez tylnego strzelca. Maksymalny udźwig bomb w samolocie wynosił do 1800 kg.

North American B-25 Mitchell - American medium bomber from World War II. Designed in 1939. Used as a horizontal bomber, there were also modified versions armed with 127 mm rockets and 14 .12.7 mm machine guns, and even a 75 mm cannon, used for mowing raids, especially against shipping. A squadron of these aircraft made the first air raid on Tokyo in 1942, taking off from an aircraft carrier. The first bomber aircraft to take off from an aircraft carrier. Also supplied to the Soviet Union as a Lend-Lease commitment and used there also after the war (NATO code Bank); first used by the USSR at Stalingrad.
B-25J
The last and most produced was the B-25J version. These planes were deprived of the 75 mm gun, which was not very practical for pilots. Some of the machines received glazed bow compartments with two 12.7 mm machine guns - one permanently mounted and one operated by the crew. The other aircraft had eight forward-firing stationary machine guns. The drive was provided by two Pratt & Whitney R-2600-29 engines with a double star cylinder arrangement. 4,390 aircraft of this version were built, all in Kansas City. The B-25J's standard armament was: one Colt-Browning 7.62mm (or 7.91mm) mobile machine gun operated by the nose gunner/bombardier, two 12mm Colt-Browning machine guns located in the upper turret gunner, one movable 7.62 mm (or 7.91 mm) machine gun each placed on the right and left firing positions manned by the right/left gunner, two 12.7 mm machine guns placed on the rear gunner's station operated by the rear gunner. The maximum bomb load in the aircraft was up to 1800 kg.