ICM 48279 B-26K Counter Invader USAF Vietnam War Attack Aircraft 1/48

ICM 48279 B-26K Counter Invader USAF Vietnam War Attack Aircraft 1/48

Plastikowy model samolotu bojowego do sklejania. Zestaw modelarski nie zawiera kleju ani farb.

Douglas A-26 Invader – dwusilnikowy lekki bombowiec i samolot szturmowy konstrukcji amerykańskiej.
Samolot powstał w 1942 roku jako następca A-20. Służył w czasie II wojny światowej, wojny koreańskiej, a także wietnamskiej. Niektóre, bardzo zmodyfikowane, egzemplarze pozostały na służbie aż do 1969 roku. A-26 to oryginalne oznaczenie tego samolotu, w 1948 roku został przemianowany na B-26 (z tego powodu jest on często mylony z samolotem B-26 Marauder), a w 1966 na A-26A. Samoloty pozostające w służbie US Navy, nosiły oznaczenie JD-1.
Budowany był w dwóch podstawowych odmianach:
„szturmowa” miała zabudowany nos samolotu, gdzie mieściło się osiem karabinów maszynowych kalibru 12,7 milimetra;
„bombowa” posiadała przeszklony nos. Znajdowało się tam stanowisko bombardiera z przyrządami celowniczymi typu Norden. Wersja ta była używana do precyzyjnego bombardowania.
Niektóre samoloty uzbrojone były jeszcze dodatkowo w karabiny maszynowe umieszczone w skrzydłach. Najsilniej uzbrojone wersje A-26 miały aż 18 karabinów maszynowych strzelających do przodu. Był to najszybszy amerykański bombowiec w II wojnie światowej. Invader z racji silnego uzbrojenia strzeleckiego i ponad 2,5 tony bomb na pokładzie siał postrach wśród wojsk niemieckich na przełomie lat 1944/1945. Na Pacyfiku skutecznie zwalczał żeglugę handlową Japończyków i ich lekkie okręty wojenne. Łącznie wyprodukowano około 2500 egzemplarzy A-26.
Na samolocie tego typu latał polski pilot Jan Zumbach, kiedy walczył jako najemnik w Afryce w latach 60 XX w. Latali na nich także kubańscy emigranci, podczas walk z wojskami komunistycznymi w Zatoce Świń, a także lotnictwo kubańskie podlegające rządowi Fidela Castro.

Douglas A-26 Invader - a twin-engine light bomber and attack aircraft of American construction.
The plane was built in 1942 as a successor to the A-20. He served during World War II, the Korean War, and the Vietnam War. Some, very modified ones, remained in service until 1969. The A-26 was the original designation of this aircraft, in 1948 it was renamed the B-26 (for this reason it is often confused with the B-26 Marauder), and in 1966 the A-26A. Aircraft in service with the US Navy were designated JD-1.
It was built in two basic variants:
The "assault" had a built nose of the plane, which housed eight 12.7 millimeter machine guns;
"Bomb" had a glazed nose. There was a bombardier station with Norden sights. This version was used for precision bombing.
Some planes were additionally armed with machine guns placed in the wings. The most heavily armed versions of the A-26 had as many as 18 forward-firing machine guns. It was the fastest American bomber in World War II. Due to the strong small arms and over 2.5 tons of bombs on board, the Invader sowed terror among the German troops at the turn of 1944/1945. In the Pacific, he successfully fought off Japanese merchant shipping and their light warships. A total of about 2,500 A-26s were produced.
Polish pilot Jan Zumbach flew on this type of plane, when he fought as a mercenary in Africa in the 1960s. Cuban emigrants also flew on them, during battles with communist troops in the Bay of Pigs, as well as Cuban air forces under the government of Fidel Castro.