MiniArt 35209 M3 Lee Mid. Production w/interior kit 1/35

MiniArt 35209 M3 Lee Mid. Production w/interior kit 1/35

Plastikowy model czołgu do sklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

M3 General Lee – amerykański czołg z okresu II wojny światowej. Wersja używana przez armię brytyjską z powiększoną wieżą i bez dodatkowej wieżyczki znana była pod nazwą General Grant.
W 1939 armia amerykańska wprowadziła do uzbrojenia czołg średni M2, który w tamtym czasie był już konstrukcją niespełniającą wymogów pola walki. Dla amerykańskich wojskowych stało się to jasne dopiero po zakończeniu bitwy o Francję - latem 1940 r. Będąc pod wrażeniem niemieckich czołgów PzKpfw III i PzKpfw IV nakazano stworzenie nowej konstrukcji o silniejszym uzbrojeniu umieszczonym w wieży. Z tego zalecenia powstał później czołg M4 Sherman. Jednak zanim powstał w ogóle jego projekt i wprowadzono go do produkcji, miało upłynąć jeszcze sporo czasu. Dlatego postanowiono stworzyć pojazd przejściowy, który mógłby zostać wprowadzony do produkcji jak najszybciej poprzez wykorzystanie wielu rozwiązań z czołgu M2. Tak powstał czołg średni M3.

Z M2 wykorzystano podwozie, transmisję, jednostkę napędową oraz częściowo kształt przedziału bojowego. Dla zwiększenia siły ognia zamontowano armatę kal. 75 mm. Jako, że w tamtym czasie wieżę dla takiego działa dopiero projektowano, zamontowano je w sponsonie kadłuba, przez co miało ograniczoną swobodę ruchu. Głównym zadaniem tego działa miało być zwalczanie wrogich stanowisk ogniowych i umocnień pociskami odłamkowo-burzącymi. Do zwalczania wrogich pojazdów pancernych miało służyć działko ppanc. kal. 37 mm. umieszczone w wieży. Na wieży umieszczono dość wysoką kopułę obserwacyjną dowódcy, wyposażoną w przeciwlotniczy karabin maszynowy, co sprawiało wrażenie, że czołg miał dwie wieże położone jedna na drugiej. Tę wersję Brytyjczycy nazwali M3 General Lee (na cześć najsłynniejszego generała Konfederacji Roberta E. Lee).

Armia brytyjska (choć z konstrukcji niezadowolona) zamówiła M3 po tym, jak Amerykanie nie zgodzili się na produkcję brytyjskich projektów w swoich fabrykach. Zażądali jednak wprowadzenia kilku zmian w projekcie. Wersja brytyjska - nazwana M3 Grant (dla upamiętnienia generała Unii, późniejszego 18. prezydenta USA - Ulyssesa Granta) miała zmienioną wieżę, niższą i wyposażoną w radio (co pozwoliło zmniejszyć załogę z 7 do 6 ludzi).

Produkcję czołgu rozpoczęto w sierpniu 1941 roku. W jej trakcie wprowadzono w czołgu kilka zmian, z których najważniejszą (w czołgach M3 Lee) było zmniejszenie załogi do 6 osób (obsługę radia przydzielono kierowcy) oraz zamontowanie armat zarówno 37 mm jak i 75 mm o dłuższych lufach. Doświadczenia zdobyte przy produkcji M3 pozwoliły na szybkie przestawienie się tych samych fabryk na produkcję czołgu M4 Sherman, która w latach 1943-44 osiągnęła ogromną skalę - dzięki dużej unifikacji obu pojazdów.

Na podwoziu M3 powstało kilka modeli dział samobieżnych. Czołg M3 stanowił też bazę, na której powstał kanadyjski czołg Ram. Po wejściu do produkcji czołgu M4 Sherman powoli wygaszano produkcję M3 by ostatecznie zakończyć ją w grudniu 1942 r. Łącznie - wyprodukowano 6258 szt. czołgu M3 Lee/Grant wszystkich wersji.

Używany był przez wojska brytyjskie, australijskie, amerykańskie i radzieckie oraz kraje Ameryki Południowej (104 szt.).

Pojedyncze Granty były używane do szkolenia podchorążych w polskim Ośrodku Wyszkolenia Motorowego i Broni Pancernej na Bliskim Wschodzie w latach 1942-1943. Granty w wersji dowódczej znalazły się również na uzbrojeniu 2 Brygady Pancernej. Dowództwo brygady użytkowało 3 takie czołgi w latach 1943- 1944.

The M3 Lee, officially Medium Tank, M3, was an American medium tank used during World War II. In Britain, the tank was called by two names based on the turret configuration and crew size. Tanks employing US pattern turrets were called the "Lee", named after Confederate general Robert E. Lee. Variants using British pattern turrets were known as "Grant", named after Union general Ulysses S. Grant.

Design commenced in July 1940, and the first M3s were operational in late 1941. The U.S. Army needed a medium tank armed with a 75mm gun and, coupled with the United Kingdom's immediate demand for 3,650 medium tanks, the Lee began production by late 1940. The design was a compromise meant to produce a tank as soon as possible. The M3 had considerable firepower and good armor, but had serious drawbacks in its general design and shape, including a high silhouette, an archaic sponson mounting of the main gun preventing the tank from taking a hull-down position, riveted construction, and poor off-road performance.

Its overall performance was not satisfactory and the tank was withdrawn from combat in most theaters as soon as the M4 Sherman tank became available in larger numbers. In spite of this, it was considered by Hans von Luck (an Oberst (Colonel) in the Wehrmacht Heer and the author of Panzer Commander) to be superior to the best German tank at the time of its introduction, the Panzer IV (at least until the F2 variant).

Despite being replaced elsewhere, the British continued to use M3s in combat against the Japanese in southeast Asia until 1945.Nearly a thousand M3s were supplied to the Soviet military under Lend-Lease between 1941–1943.

HIGHLY DETAILED MODEL
METAL SURFACES AND WELD LINES ACCURATELY REPRESENTED IN THE MODEL
WORKABLE T41 TRACKS INCLUDED
CONTINENTAL R975 ENGINE INCLUDED
DETAILED ENGINE COMPARTMENT
ACCURATELY REPRESENTED INTERIOR OF TURRET
FULLY DETAILED FIGHTING COMPARTMENT INTERIOR
DRIVER COMPARTMENT INTERIOR ACCURATELY REPRESENTED
ALL HATCHES CAN BE POSED OPEN & CLOSED
PHOTO-ETCHED PARTS INCLUDED
CLEAR PARTS INCLUDED
DECALS SHEET FOR 5 OPTIONS